Een paar jaar geleden was ik in Indonesië.
Vol verwachting stapte ik met mijn gezin het vliegtuig in. We hadden zelf een mooi reisplan in elkaar gedraaid, de overnachtingen waren slechts deels geregeld, de rest kwam daar wel. Het avontuur lonkte.
Indonesië bleek een heel easy vakantieland te zijn. De mensen waren vriendelijk en we vonden makkelijk de weg. Ik begreep dan ook niets van die groepen toeristen die we steeds tegenkwamen. In elke tempel doken ze op in dezelfde regencapes, lopend achter één rode paraplu. Doe niet zo dociel, waar is je gevoel voor avontuur! riep ik in gedachten. Andere jaren, dichter bij huis zag ik ze trouwens ook. In Italië, in Giethoorn, bij de Keukenhof. Ik snapte daar geen jota van. Sterker nog: ze irriteerden me zelfs wat. Tot er ineens een lampje bij me aanging.
Een stok achter de deur, een coach of een rode paraplu.
Het komt allemaal op hetzelfde neer.
Degenen die daar gebruik van maken, hebben simpelweg iets of iemand nodig om in beweging te komen.
En werktechnisch kan ik uit ervaring zeggen dat zulke mensen verre van dociel zijn. Of ongetalenteerd. Dit zijn de collega’s die je nog gaan verrassen met wat ze in huis hebben. Ze hebben alleen een prikkel nodig die hen activeert. Iemand die de boel aanzwengelt, op ‘play’ drukt of een duwtje in de rug geeft. Zonder kickstarter om in actie te komen, blijven nieuwe ervaringen en groei echter achterwege. En zo bekeken is die paraplu helemaal zo gek nog niet.
Ook wij staan regelmatig met een rode paraplu in de lucht te zwaaien. Elk coachingsgesprek is een moment waarin we werknemers in beweging brengen zodat ze ontdekken waar hun drijfveren en talenten liggen. In die beweging vindt de echte ontwikkeling plaats. Wie of wat dan de gangmaker is, maakt voor het effect niet uit. Dus ken jij een medewerker die stil lijkt te staan? Neem dan als werkgever het initiatief, klap je paraplu open en zet samen die eerste stap voorwaarts.
Wij zijn Buro Schuite.